Мы жывём тым, што атрымліваем, але ацэньваем жыццё па тым, што аддаём
Першая у гісторыі СШ № 1 імя Героя Савецкага Саюза Паўла Крываноса жанчына-дырэктар Наталля Іванаўна Кніга ўзначаліла калектыў ў жніўні 2015 года.
– Гэты год ў гісторыі нашай школы асаблівы, мы адзначаем 140 гадовы юбілей. Ва ўсе часы існавання нашай школы тут працавалі і працуюць цудоўныя, самааданыя, творчыя, інтэлігентныя педагогі. Дзякуючы іх старанням школа жыве, развіваецца, прымнажае традыцыі. Мне прыемна было пазнаёміцца з выпускнікамі. Нашы былыя калегі, большасць з якіх ужо адыйшлі у іншае вымярэнне, у гэты вечар былі разам з намі, бо яны жывуць у сэрцах вучняў, якія з любоўю і ўдзячнасцю ўспаміналі іх. Усе нашы госці выказалі шмат добрых слоў педагагічнаму калектыву, адарылі нас кветкамі і падарункамі. Ад імя калег выказваю падзяку ўсім выпускнікам за добрую памяць, шчырыя словы, уважлівыя адносіны.
Нядаўна трапілася на вочы выказванне Уінстона Чэрчыля: “Мы жывём тым, што атрымліваем, але ацэньваем жыццё па тым, што аддаём”.
І сапраўды, большасць людзей стараецца як мага больш атрымаць. І адзінкі сярод нас тых, для каго жыць — значыць аддаваць.На самой справе, смелыя, прадпрымальныя людзі не думаюць пра тое, колькі грошай ім удалося зарабіць за жыццё, а ацэньваюць свой жыццёвы шлях па тым, якой колькасці людзей яны дапамаглі.
Вось ужо 7 гадоў на вечары сустрэчы выпускнікоў найбольш старанныя і актыўныя юнакі і дзяўчаты атрымліваюць прывітальны адрас і спецыяльны падарунак ад выпускнікоў 1969-1970 года. Сёлета нам падарылі шыкоўную прафесійную акустычную сістэму, што дазволіць заўсёды мець якасны гук, а
юбілейную сярэбраную манету атрымалі лепшыя вучні 11 класа Валерыя Фясько, … Арцём Сазановец, Ілона Мацюшонак.
Прыемна, што акрамя спонсарскай дапамогі школе і канкрэтным вучням Вячаслаў Антонавіч Баршчэўскі цікавіцца лёсам юнакоў і дзяўчат, сочыць за іх поспехамі, дапамагае ім ў цяжкія хвіліны. Лаурэатамі гэтай своеасаблівай узнагароды сталі больш 20 выпускнікоў школы, некаторыя з іх ўжо скончылі ВНУ і робяць першыя крокі ў прафесіі, іншыя – паспяхова вучацца. Будзем спадзявацца, што праз некалькі гадоў яны стануць багатымі і паспяховымі людзьмі, прымуць эстафету добрых спраў і без шкадавання будуць дзяліцца з падрастаючым пакаленнем не толькі вопытам, а і падтрымаюць матэрыяльна тых, каму не так лёгка прабіцца на вірлівых віражах непрадказальных жыццёвых дарог.
Аліна Суднік