Натарыус – гэта не прафесія, гэта лад жыцця
У натарыуса Лідзіі Уладзіміраўны Ерахавец прафесійныя і чалавечыя якасці цесна пераплятаюцца.
Бескампраміснасць, чэснасць, дасканалае веданне заканадаўства па грамадзянскім праве, многіх аспектах сямейнага, грамадзянска-працэсуальнага, падатковага, фінансавага, зямельнага, міжнароднага права, законаў аб акцыянерных таварыствах, таварыствах з абмежаванай адказнасцю, об банкаўскай дзейнасці, аб зброі і многіх іншых дазваляе ёй бліскуча спраўляцца са сваімі абавязкамі. На пытанне: “На што натарыус не мае права?”– не задумваючыся адказала:
– Натарыус не мае права на памылку. Істотныя памылкі нашай службы можа выправіць толькі суд, таму “дамоклаў меч” адказнасці пастаянна вісіць над галавой і прымушае пастаянна ўдасканальваццца. Натарыяльна завераны дакумент валодае прэзумпцыяй законнасці і дакладнасці, і таму ён павінен быць бездакорна складзены. Майго інтарэсу ў здзелцы няма, ёсць толькі інтарэсы кліентаў. Больш таго, мы не маем права прыняць бок таго ці іншага кліента, мы абавязаны захоўваць баланс інтарэсаў кліентаў і строга выконваць патрабаванні закона. Не маюць падстаў меркаванні тых кліентаў, якім здаецца, што натарыус больш лаяльны да супрацьлеглага боку. Нейтральнасць, цвёрдасць і паслядоўнасць, гібкасць і ўменне знайсці законны шлях у нестандартнай сітуацыі – яшчэ адна асаблівасць нашай прафесіі. Жыццё часам прапануе на разгляд неверагодныя выпадкі, і мая задача – знайсці адзінае законнае і вернае рашэнне, якое б задаволіла ўсіх удзельнікаў натарыяльнай здзелкі.
Заўсёды прыемна мець справу з граматным спецыялістам. Лідзія Уладзіміраўна акурат з кагорты тых, каго мы з гонарам называем прафессіяналам і майстрам сваёй справы.
Аліна Суднік.