Сэнс жыцця з горкім смакам
Для адных сэнс жыцця – зарабіць як мага больш грошай і мець матэрыяльныя выгоды, для другіх – дасягнуць поспеху ў працы, найвышэй падняцца па кар’ернай лесвіцы. А для большасці людзей сэнс жыцця – дзеці. Яны – найдаражэйшае, што ёсць у свеце, радасць і шчасце для бацькоў, надзея і апора ў старасці. Для іх, любімых, бацькі гатовыя на ўсё, нават самае немагчымае. І вельмі балюча бывае за тыя сем’і, якім даводзіцца выхоўваць дзяцей-інвалідаў. Колькі трэба мець веры, мужнасці, цярплівасці, бязмежнай бацькоўскай любові, каб усё гэта вытрымаць! Па даных упраўлення па працы, занятасці і сацыяльнай абароне ў раёне пражываюць 36 такіх сямей.
Дзяржаўная падтрымка дзецям-інвалідам вызначана законам Республікі Беларусь «О государственных и социальных льготах, правах и гарантиях для отдельных категорий граждан», згодна з якім дзеці-інваліды да 18-гадовага ўзросту бясплатна забяспечваюцца асноўнымі лекавымі сродкамі па рэцэптах урачоў, маюць права на бясплатны праезд на ўсіх відах гарадскога пасажырскага транспарту (акрамя таксі) незалежна ад таго, дзе яны пражываюць, а таксама на ўсіх відах грамадскага транспарту рэгулярнага прыгараднага руху. Яны таксама карыстаюцца льготамі і ў плане санаторна-курортнага лячэння і аздараўлення па накіраваннях урачоў.
У нашым раёне пражывае каля 30 дзяцей-інвалідаў, якія па медыцынскіх паказчыках маюць патрэбу ў санаторна-курортным лячэнні і аздараўленні. Штогод, па інфармацыі цэнтра па аздараўленні і санаторна-куротнылячэнні, на такія мэты выдзяляецца 2 пуцёўкі. У гэтым годзе, напрыклад, двое дзяцей-інвалідаў разам з бацькамі прайшлі бясплатнае лячэнне ў санаторыі маці і дзіцяці «Беларусачка».
Закон прадугледжвае і права на бясплатны выраб зубных пратэзаў дзецям-інвалідам у дзяржаўных арганізацыях аховы здароўя, а таксама забеспячэнне тэхнічнымі сродкамі сацыяльнай рэабілітацыі (мыліцы, інвалідныя каляскі і інш.).
Дзеці-інваліды атрымліваюць матэрыяльную дзяржаўную падтрымку ў выглядзе пенсій, дапамог. Па апошніх даных у раёне сацыяльная пенсія, сярэдні памер якой складае 409 050 рублёў, назначана 31 дзіцяці-інваліду. Калі адзін з бацькоў дзіцяці не працуе, то можна аформіць догляд за ім ва ўстаноўленым парадку.
Гэты перыяд залічваецца ў агульны працоўны стаж, назначаецца дапамога па доглядзе за дзіцем у памеры 287 530 рублёў. У раёне тры сям’і, у якіх выхоўваюцца непаўналетнія дзеці-інваліды, атрымліваюць, акрамя асноўных выплат, і дзяржаўную адрасную дапамогу ў выглядзе штомесячных сацыяльных выплат.
Дзіцячая інваліднасць – вялікая праблема для іх бацькоў, родных. І наша агульная задача – не пакінуць іх сам-насам з гэтай бядой. Зразумела, існуюць арганізацыі і ўстановы, работнікі якіх займаюцца праблемамі дзяцей-інвалідаў, робяць усё магчымае для таго, каб аблегчыць іх жыццё, зрабіць яго больш цікавым, насычаным яркімі падзеямі і ўражаннямі. Комплексную дапамогу сем’ям, якія выхоўваюць дзяцей-інвалідаў, аказваюць супрацоўнікі раённага Цэнтра карэкцыйна-развіваючага навучання і рэабілітацыі. Гэта дапамога ўключае шырокі спектр паслуг: медыцынскіх, псіхалагічных, сацыяльна-педагагічных і інш. Як паказвае практыка, пэўных вынікаў у рэабілітацыі дзяцей-інвалідаў можна дасягнуць, калі прыкласці для гэтага максімум намаганняў.
Дзеці-інваліды – частка нашага грамадства. І наш абавязак – клапаціцца аб іх, дапамагаць, дарыць радасць гэтым дзецям, усяляць веру на лепшае іх бацькам. Кажуць, грамадства шчаслівае тады, калі шчаслівыя дзеці. Вельмі хочацца, каб гэта было сапраўды так.
Алена ГАНЧАРОВА.